Placówka reklamowana jako unikatowe i jedyne na świecie, mieści się w Kownie, na Litwie. Muzeum diabłów – brzmi strasznie, ale po wejściu w na wystawę oswajamy się powolutku z tematem. Po obejrzeniu całych zbiorów nie będzie on już taki straszny. Niektóre motywy są wesołe, a nieraz wręcz śmieszne. Diabeł, czort, bies przedstawiony jest jako psotnik, kreator, uwodziciel, patron, pogromca czy buntownik. W folklorze litewskim i ogólnie mitologii narodów Indo europejskich diabeł miał czysto mityczny charakter. Jest jednym z najpopularniejszych bohaterów litewskich bajek i powiedzonek. Był patronem żywego inwentarza stąd przedstawiano go z rogami, ogonami i kopytami.

 

Największą kolekcje tworzą maski i figury diabła z innych części świata. Wyobraźnia twórców nie zna granic, wobec czego możemy podziwiać oprócz figur i obrazów również kieliszki, zastawę stołową, zapalniczki, itp.

 

Kolekcja zanan na całym świecie zainicjalizowana przez cenionego litewskiego malarza, aktywistę i profesora Antanasa Zmuidzinaviciusa. Historia zaczyna się 1906 roku gdy dostał on drewniana rzeźbę diabła na prezent. Przez dziwy przypadek ksiądz i jednocześnie pisarz przyniósł mu w tym samym czasie drewniana statuę deptanego diabła datowana na XVIII wiek. Cała rzeźba przedstawiała Michała Archanioła deptającego diabła, a ponieważ była zbyt duża ksiądz zdecydował się podarować tylko czorta. Przypadek? Od tego czasu diabły z całego świata zaczęły przybywać do malarza. W 1961 roku figurki i inne „formy” diabła zostały wystawione w studiu malarza, a kilka lat później otwarto stała wystawę dla publiczności.

Pomieszczenia są ciemne, lampy oświetlają tylko figurki lub rzeczy z przedstawieniami diabła. Oglądać można około 3000 rożnych motywów z około 70 krajów. Jeżeli masz figurkę diabła lub cokolwiek z jego motywem możesz przekazać na rzecz muzeum J Uwaga w muzeum przy niektórych eksponatach są polskie opisy. LINK DO MUZEUM

Zestaw do miodu pitnego – ma swoją tajemnicę. Jeden z kufli, który obejmują diabełki ma podwójne dno. Jest przeznaczony dla gospodyni domu, która, częstując gości, powinna pozostać trzeźwa. Nie musi uciekać się do przebiegłości, wylewać diabelskich kropli do kwiatka czy innej szklanki lub gdzie indziej.

Spodobał ci się tekst? Masz uwagi lub komentarze? Podyskutuj, polub, dodaj +1. Dziękuję!